W dniu 16 kwietnia 2016 r. członkowie oraz sympatycy Wrzesińskiego Towarzystwa Kulturalnego uczestniczyli w wycieczce do Strzelna oraz do Inowrocławia.
W Strzelnie zwiedziliśmy Kościół Świętej Trójcy i Najświętszej Marii Panny, Rotundę św. Prokopa, Romańskie Muzeum.
W Inowrocławiu zwiedziliśmy okolice kościoła Imienia Najświętszej Maryi Panny, kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie, instytut Prymasa Józefa Glempa oraz wystawę solnictwa, deptak – ul. Królowej Jadwigi z rynkiem, muzeum, Park Solankowy, w których widzieliśmy budynki sanatoryjne i 300 metrowe tężnie.
Naszym przewodnikiem po zabytkach Strzelna był pan Damian Rybak.
Naszym głównym przewodnikiem po Inowrocławiu była pani Iwona Przybyła.
KLIKAJĄC NA TEN LINK MOŻESZ ZOBACZYĆ ZDJĘCIA Z TEJ WYCIECZKI
( Cztery zdjęcia zostały wykonane przez pana Dariusza Bednarka pozostałe zdjęcia Roman Wawrzyniak )
Wrześnianie uczcili rocznice Zbrodni Katyńskiej i Katastrofy Smoleńskiej
W dniu 10 kwietnia 2016 roku mieszkańcy Wrześni tłumnie stawili się na uroczystości 76. rocznicy Zbrodni Katyńskiej i 6. rocznicy Katastrofy Smoleńskiej. Organizatorem uroczystości byli Burmistrz Wrześni, Wrzesińskie Towarzystwo Kulturalne, Towarzystwo Unia Wrześnian, wrzesiński Klub Gazety Polskiej oraz miejscowy oddział NSZZ „Solidarność”.
Uroczystości rozpoczęły się mszą święta w kościele farnym, której przewodniczył miejscowy proboszcz, ks. kanonik Mieczysław Kozłowski. W homilii kapłan apelował o zgodę i pojednanie.
- Chciałoby się rzec aby te rocznice stały się źródłem naszego wspólnego pojednania. Niech te trudne czasy i zagrożenia, które nas obecnie otaczają sprawią byśmy otworzyli się na drugiego człowieka, żebyśmy potrafili zrozumieć, wybaczyć i wejść na drogę współpracy z inaczej myślącymi. Nasza żałoba powinna zostać zastąpiona twórczym życiem w imię pamięci tych, którzy zginęli. Wobec podziałów i konfliktów może uda nam się to osiągnąć chociaż w naszej Małej Ojczyźnie – mówił w homilii ks. kanonik Mieczysław Kozłowski.
Następnie oficjalne delegacje wraz z Młodzieżową Orkiestrą Dętą przemaszerowały na cmentarz parafialny. Po raz pierwszy obchodom towarzyszyli żołnierze z jednostki wojskowej w Powidzu.
Tam odbyła się główna część uroczystości. W spektaklu słowno – muzycznym tematycznie związanym ze Zbrodnią Katyńską wystąpili uczniowie z Zespołu Szkół im. Polskich Noblistów w Nowym Folwarku. Oficjalne delegacje złożyły kwiaty przed Pomnikiem Katyńskim, a Krzysztof Konieczka z wrzesińskiego klubu Gazety Polskiej wygłosił referat na temat Katastrofy Smoleńskiej z 10 kwietnia 2010 r., w której zginął Prezydent RP Lech Kaczyński, jego małżonka Maria oraz oficjalna delegacja udająca się do Katynia, na obchody 70. rocznicy sowieckiego mordu na polskich oficerach i inteligencji.
Na zakończenie uroczystości odczytano Apel Poległych, a żołnierze oddali salwę honorową.
Szymon Adamczyk
Klikając na ten napis możesz obejrzeć zdjęcia z tej uroczystości.
Wrzesińskie Towarzystwo Kulturalne wydało książkę pt. Kalendarium Wrzesińskie Książka jest do nabycia w księgarni przy ulicy Mickiewicza we Wrześni w cenie 38 zł. lub u pana Bolesława Święciochowskiego prezesa WTK.
Klikając ten link możesz za pomocą przeglądarki internetowej Firefox pobrać treść książki.
Kalendarium Wrzesińskie / Leopold Kostrzewski, Bolesław Święciochowski.
Spotkanie opłatkowe Wrzesińskiego Towarzystwa Kulturalnego
Jak co roku po Świętach Bożego Narodzenia członkowie, sympatycy i zaproszeni goście zebrali się na spotkaniu opłatkowym Wrzesińskiego Towarzystwa Kulturalnego. W czasie uroczystości laureaci konkursu plastycznego organizowanego przez WTK w ramach obchodów "Dni Wielkopolski" otrzymali nagrody książkowe. Nagrody wręczyła pani Mirosława Figas. Zapraszam do obejrzenia fotorelacji z naszego spotkania opłatkowego.
Klikając ten link możesz obejrzeć fotorelację z naszego spotkania opłatkowego. |
Konkurs plastyczny rozstrzygnięty
W ramach obchodów '' Dni Wielkopolski " w 2015 r. Wrzesińskie Towarzystwo Kulturalne było organizatorem konkursu plastycznego dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjów z terenu gminy Września.
Tematy konkursów:
- szkoły podstawowe - "Zabytki Wrześni i ziemi wrzesińskiej w oczach dziecka''
- gimnazja - "Tu zaczęła się Polska - życie codzienne w grodzisku średniowiecznym w Grzybowie."
Prace oceniało jury w składzie:
I. Szkoły podstawowe
1. Mirosława Figas
2. Stefania Gąsiorek
3. Bolesław Święciochowski
II. Gimnazja
1. Mirosława Figas
2. Stefania Gąsiorek
3. Lidia Kozłowicz
Klikając ten link możesz obejrzeć nagrodzone prace.
Sprawy organizacyjne konkursu należały do komisji w składzie:
1. Stefania Gąsiorek
2. Małgorzata Korfini-Stachnik
3. Lidia Kozłowicz
4. Bolesław Święciochowski
5. Roman Wawrzyniak
Komisja wyłoniła laureatów spośród 68 uczestników konkursu:
W 2015 roku uroczystości związane z Świętem Niepodległości miały następujący przebieg:
8 listopada ( niedziela ) godz. 16.00
Śpiewanki patriotyczne w wykonaniu chóru „Camerata”,
10 listopada (wtorek, godzina 17.00
Uroczysta wieczornica we Wrzesińskim Ośrodku Kultury
11 listopada (środa), godzina 10.00
Msza święta w kościele farnym a następnie przemarsz ulicami miasta spod Fary pod pomnik 68. Pułku Piechoty przy ulicy Słowackiego.
Po odśpiewaniu hymnu liczne delegacje złożyły wieńce i kwiaty pod pomnikiem 68. Pułku Piechoty w hołdzie poległym za wolność naszej ojczyzny.
Organizatorami tegorocznych uroczystości byli:
Burmistrz Wrześni,
Towarzystwo Unii Wrześnian,
Wrzesińskie Towarzystwo Kulturalne,
Kurkowe Bractwo Strzeleckie,
Starostwo Powiatowe we Wrześni.
Klikając tutaj znajdziesz zdjęcia z tej uroczystości.
Relacje innych redakcji dotyczące tych uroczystości:
1. Wiadomości Wrzesińskie - Uczciliśmy Święto Niepodległości
2. NowaWrześnia - Obchody 11 listopada we Wrześni
Treść referatu rozpoczynającego 76. rocznicę sowieckiej agresji na Polskę.
Bolesław Święciochowski
Niemcy hitlerowskie już od 1 września 1939 roku zajmowały dzień po dniu kolejne miasta i wsie Polski. Związek Radziecki, wyczekując dogodnej dla siebie chwili, zdecydował się 17 września zaatakować Polskę z drugiej strony, by w rezultacie tego najazdu zagarnąć dla siebie połowę terytorium państwa polskiego, biorąc w niewolę miliony obywateli polskich.
Przez dziesięciolecia Związek Radziecki, uchodząc za przyjaciela i wyzwoliciela Polski, chciał agresję na Polskę we Wrześniu 1939 roku przedstawić jako akt nam przyjazny, dobry, zwłaszcza dla robotników i chłopów polskich. Dzięki przemianom ustrojowym przełomu lat 80 i 90 – tych ten fałsz historyczny możemy zdemaskować. Czynimy to z poczucia obowiązku uznania i uczczenia ofiar agresji sowieckiej w 1939 roku i późniejszych represji.
Wycieczka na Ziemię Lubuską i do Poczdamu 2015
W dniach 4,5,6 września 2015 r. uczestniczyliśmy w wycieczce turystyczno – krajoznawczej.
Trasa wycieczki wiodła przez Międzyrzecki Rejon Umocnień, Łagów, Gubin i okolicę Guben, Neuzelle i Poczdam (Niemcy).
Dziękuję pani Ewie Kasprzak, pani Annie Gawrońskiej, państwu Magdalenie i Jarosławowi Górskim, państwu Bożenie i Dariuszowi Kaczmarkom za przekazanie do publikacji na stronie internetowej zdjęć z wycieczki.
Wszystkie zdjęcia można zobaczyć klikając TUTAJ
Święto Wojska Polskiego we Wrześni
Obchody Święta Wojska Polskiego tradycyjnie zorganizowano pod pomnikiem 68. Pułku Piechoty przy ul. Słowackiego. W uroczystości patriotycznej wzięli udział kombatanci, samorządowcy, harcerze, służby mundurowe, przedstawiciele organizacji i instytucji, wrzesińskie grupy rekonstrukcji historycznej (68. PP oraz Niezłomni 1945).
Wiązankę kwiatów złożyli również motocykliści z Nasielska, którzy przyjechali do Wrześni aby upamiętnić wrześnian broniących ich miejscowość i okolice.
Dodajmy, że okolicznościowy referat wygłosił radny Szymon Paciorkowski. W imieniu organizatora - Wrzesińskiego Towarzystwa Kulturalnego, spotkanie prowadził prezes Bolesław Święciochowski. Pozostali organizatorzy: Burmistrz Wrześni i Towarzystwo Unia Wrześnian.
Następnie (o godz. 11:30) w kościele farnym odprawiono mszę świętą odpustową w intencji Obrońców Ojczyzny.
Dawid Spychalski
1. Klikając na ten napis możesz obejrzeć zdjęcia z tej uroczystości.
"Święto Wojska we Wrześni (galeria)"
" Nieliczni uczcili rocznicę Bitwy Warszawskiej (galeria)"
4. Starostwo Powiatowe we Wrześni
Treść przemówienia z 15 sierpnia 2015 r. z okazji 95. rocznicy Bitwy Warszawskiej
Szymon Paciorkowski
W ten upalny sierpniowy dzień po raz kolejny spotykamy się, by wspólnie oddać hołd bohaterskim obrońcom Ojczyzny sprzed 95 lat. Na początku tegorocznego wystąpienia chciałbym cofnąć się do innego szczególnego czasu. W 1939 roku 15 sierpień wypadał we wtorek. Ukazujący się z tą datą „Orędownik Wrzesiński” zawierał artykuł zatytułowany „Bierzmy nauki z Cudu nad Wisłą”, w którym wojnę roku 1920 podsumowano w następujący sposób: „Czyn ten miał nie tylko znaczenie historyczne, świadczył ponad to o tym, że w ciężkich i krytycznych chwilach umiemy zdobyć się na niebywały wysiłek oraz zapałem i poświęceniem wykrzesać wolę zwycięstwa”. Gazeta składała także życzenia 68 pułkowi piechoty z okazji przypadającego w dniu 16 sierpnia święta pułkowego. Święto to ustanowiono na pamiątkę odbicia Nasielska z rąk bolszewickich. Jednocześnie przypomniano zasługi 68 pułku piechoty, który w bojach 1920 r. „wziął do niewoli 3000 jeńców, zdobył 29 dział, 350 karabinów maszynowych, 31 parowozów, 1061 wagonów, 1 samochód ciężarowy, dwa szpitale polowe i 24 cysterny”. Artykuł kończyły życzenia: „pragniemy w dniu Święta Pułkowego złożyć hołd bojowej zasłudze 68 pułku piechoty oraz życzyć pełnej chwały przyszłości”. Któż mógł wtedy przypuszczać, że życzenia te po niecałym miesiącu nabiorą zupełnie innego wymiaru? Któż także mógł przypuszczać, że na następne uroczyste obchody rocznicy Bitwy Warszawskiej przyjdzie czekać ponad pół wieku? Święto 15 sierpnia zawiera w sobie paradoks polskiej historii XX wieku. Z jednej strony: największy samodzielny sukces polskich sił zbrojnych ostatnich stuleci, zatrzymanie inwazji Armii Czerwonej tuż po odrodzeniu państwowości, przy obojętnej, a nawet wrogiej postawie większości państw ościennych. Z drugiej strony: sukces przez całe 45 lat PRL-u zakłamywany, pomijany, przemilczany – zarówno w skali historii krajowej, jak i lokalnej. Jakież mamy więc dziś szczęście, że – jako wrześnianie – znów możemy od ćwierćwiecza swobodnie upamiętniać zwycięską wojnę lat 1919 – 1921. Pamiętajmy jednak także, że za życia tego godnego upamiętnienia nie doświadczyła większość uczestników wojny polsko-bolszewickiej. Roku 1990, gdy w kraju znów można było otwarcie świętować rocznicę bitwy warszawskiej, dożyli nieliczni.
Pomyślmy przy okazji dzisiejszej rocznicy o uczestnikach wojny 1920 roku spoczywających lub upamiętnionych we Wrześni, przenosząc się myślami do trzech symbolicznych miejsc na wrzesińskim cmentarzu parafialnym przy ulicy Gnieźnieńskiej. Pierwsze z nich to grób generała brygady dr. Romana Abrahama. W sierpniu roku 1920 major Abraham, wsławiony już walkami z Ukraińcami, dowodził grupą pościgową, przeprowadzając śmiałe wypady za linie wroga. 8 sierpnia w boju pod Chodaczkowem został ciężko ranny i trafił do szpitala. Żołnierze z jego oddziału bili się dalej i pod dowództwem kpt. Bolesława Zajączkowskiego zapisali jedną z najpiękniejszych kart wojny polsko-bolszewickiej, gdy 17 sierpnia 1920 r. pod Zadwórzem stoczyli zażartą bitwę z wielokrotnie silniejszymi oddziałami Pierwszej Konnej Armii Siemiona Budionnego, określaną niekiedy jako polskie Termopile. I znów widać tu bolesne koleje historii Polski w XX wieku: wszak ostatnią walką, którą stoczył zmarły w 1976 roku generał Roman Abraham, była batalia o ochronę Cmentarza Orląt Lwowskich, planowo niszczonego przez władze w sowieckim Lwowie.
Stojący naprzeciw grobu generała Abrahama Pomnik Katyński przypomina nam los tysięcy polskich żołnierzy, którzy padli ofiarą zemsty Stalina po dwudziestu latach od bitwy warszawskiej. Wśród jeńców zamordowanych w sowieckiej niewoli byli także generałowie – dowódcy Wojska Polskiego z 1920 r., w tym dowódca 4. Armii gen. Leonard Skierski, dowódca 6. Armii i członek Rady Wojennej gen. Stanisław Haller oraz zastępca dowódcy 1. Armii gen. Henryk Minkiewicz. Także część wrześnian upamiętnionych na Pomniku Katyńskim była weteranami wojny polsko-bolszewickiej. Wspomnijmy trzech z nich, młodych ochotników w 1920 roku: późniejszego adwokata i dziennikarza Mariana Paszkiewicza, kierownika Szkoły Mleczarskiej we Wrześni Hugona Jana Katzera oraz nauczyciela wychowania fizycznego we wrzesińskim gimnazjum Roberta Krupę.
Trzecie wreszcie symboliczne miejsce pokazuje ciągłość pamięci o zwycięstwie nad bolszewikami między II Rzeczpospolitą, a dzisiejszą Polską. Z przedwojennego pomnika 68 pułku piechoty pozostała tablica, na której wymieniono bitwy toczone przez pułk w Wielkopolsce, wschodniej Małopolsce i Białorusi w 1919 roku. Obok umieszczono w ostatnich latach tablicę z nazwiskami dwudziestu żołnierzy wojny polsko-bolszewickiej, zmarłych we wrzesińskim szpitalu i pochowanych na cmentarzu we Wrześni. Tuż przy tych mogiłach stoi zaś grób siedemnastoletniego Leona Stasiewskiego, zmarłego z ran wrzesińskiego gimnazjalisty i żołnierza Legii Ochotniczej Wrzesińskiej, opatrzony napisem: „Niech ziemia ojczysta, na której ołtarzu swe młode życie złożył, lekką mu będzie”. Warto zacytować na zakończenie fragmenty wspomnienia Mariana Turwida, które opublikował na dziesięciolecie bitwy warszawskiej w wrzesińskim „Orędowniku” w 1930 r.: „Najdonośniej wołał transparent wzywający: „Wstąp do Legii Ochotniczej Wrzesińskiej!”. Usłyszeli to wołanie i posłuchali. Po kilku tygodniach, tymiż samymi ulicami miasta, którymi kroczył szczupły pochód manifestacyjny, maszerowała Legia w sile osiemset chłopa na front. Na tych osiemset „chłopa” złożyli się weterani wielkiej wojny, niedobitki spod Verdun czy Tannenbergu, dojrzali ojcowie rodzin i piętnastoletni smarkacze. (…)” i dalej – o poległym Stasiewskim – „Lśni biała chłopięca pierś, a królewską purpurą czerwieni się rana. Oto nasze barwy narodowe. Nie można barw tych podrzeć i precz odrzucić. Niechaj się nie wydaje nikomu, że na drogach do szczęścia ludzkości, może stanowić przeszkodę rycerska śmierć w obronie Ojczyzny. Trzeba na mogiły poległych patrzeć nie jak na wspomnienie wojny, ale jak na pomniki najczystszej i najwyższej ofiary”.
Pamiętajmy więc i dziś – po niemal 100 latach – o bohaterach odrodzonej Polski, o żołnierzach wojny polsko-bolszewickiej.